Yeryüzünün en güzel duygusudur bence sevgi. Sevgi varsa; tasa, dert gibi şeylerin üstesinden gelir insan. O bir yumak gibi sarınca her şeyi, insanı her türlü kötülükten alıkoyar.
Sevginin olmadığı yerde nefret dâhil her türlü kötülük vardır. Savaşlar sevginin olmadığı toplumlarda çıkar. Yeryüzünde barışı egemen kılacak tek gücün sevgi olduğuna inanıyorum.
İlk toplumlardan bu zamana kadar geçen sürede insanlar hep sevgi-nefret çizgisinde gelip gittiler. Ne zaman sevgi egemen oldu, insanlık savaşsız ve barış içinde yaşadılar. Ne zaman ise nefret egemen oldu, dünya ateş oldu, barut oldu. İnsanlara kıyıldı.
Sevgi ile büyüyen nesil başarılı olurken, ondan uzak olanlar kötülük ile tanıştılar, akabinde başarısız, mutsuz, karamsar bir ruh haline büründüler.
Etrafımıza ve dünyamıza bakın; nerede suç varsa- nerede kötülük varsa orada sevgi yoktur, olamaz da. Yeryüzünde nerede bir savaş varsa, orada kötülük vardır ama sevgi yoktur. Sömürenlerde ufacık bir sevgi olsaydı, şimdi yeryüzü yaşanılır olurdu. Maalesef her tarafta kötülük kokmakta, ölüm kol gezmekte. Çünkü sadece kendini düşünen insan da sevgi olmaz. Birileri acı çekecek ki onlar rahat etsin. Sevgi üzerine bina edilen yeryüzü şu an kimlerin elinde. Sevgisizliğin üzerine bina olunmuş şu an ülkeler. Daha çok sömürmek için birbirleriyle yarışmaktalar. Ve bu rekabet insanları birbirlerine karşı düşman hale getirmekteler.Toplumlaşmaktan uzak duran bireyler,sosyal olaylardan uzak durup bireyselciliği ön planda tutmakta.Ve kalabalıklaşan dünya da giderek yalnızlaşmaktadır.Çünkü daha çok kazanmak için,rahatını daha çok ön planda tuttuğu için;birileri acı çekerken,o kendini daha mutlu hissetmektedir.Yapı taşı olan sevgi de kalmayınca kimse kimseye acımamaya başlıyor.Ve büyük tufana yaklaşıyor insanlık.
Çünkü şu an yeryüzünde müthiş derecede suç oranlarında artış gözlenmekte. Adam öldürme, hırsızlık, fuhuş, dolandırıcılık gibi suçlarda inanılmaz artış var. Nefretle yoğrulan insanlar her gün birilerinin hayatlarına son vermekte, her gün binlerce tecavüz haberleri duyulmakta, alın teri ile yıllarca çalışan on binlerce insanın emeği birilerinin kursağına çok kolay bir şekilde girmektedir. Neden acaba? Neden apaçık; çünkü başkasına saygısı olmayan insanın başkasını sevmesi de beklenemez. Gözü başkasının malında, canında ve ırzında olan da sevgi aranmaz. Ve sevginin olmadığı toplumlarda insanların hiçbir güvencesi de olmaz.
Sevgi beş harften oluşan ve her gün tekrarladığımız bir kelimeden öte, birleştirici bir rolü vardır. Savaşsız ve nefretsiz bir dünya için içimizdeki kötülükleri atalım. Gönlümüze sevgiyi kuralım. Bilelim ki en güçlü silah sevgidir.