Kalpler karşılıklıdır. Herkesi seven biri, herkes tarafından sevilir. Bu yüzden sevilen bir kimse olmak için insanları sevmeli ve onlara değer vermeliyiz. Eğer ekşi suratlı, kimseye güler yüz göstermeyen, değer vermeyen biri olursak bunun sonucunda da kaçınılmaz olarak sevilmeyen biri oluruz. Bu ise en çok bizi üzer. Sevinçli günlerimizde onu paylaşacak, kederli günlerimizde bizi teselli edecek birini bulamayız.
Sevmek ve sevilmek bütün canlıların sahip olduğu doğal bir ihtiyaçtır. Yaşamak için nasıl ekmeğe, suya havaya muhtaçsak, aynı şekilde sevmeye ve sevilmeye de ihtiyaç duyarız.
Sevgi, merhametli ve şefkatli olmanın göstergesidir. Arkadaşlarını seven biri, onlara karşı acımasız olamaz. Doğayı seven biri, kıyamadığı için onu kirletmez. Çiçekleri seven bir onu koparmaya içi elvermez. Çünkü kopardığı takdirde onların kısa sürede solup öleceklerini bilir. Çocukları seven biri, onların gönüllerini kırmak istemez. Merhamet ve şefkat yaygınlaştıkça insanlar yırtıcı duyguların etkisinden kurtulur.
Sevgi bazen kendisini saygı olarak gösterir. Babamızı sever, bu sebeple onun sözlerine değer verir, onu sayarız. Annemizi de aynı şekilde sever ve onun isteklerini yerine getiririz. Atamızı severiz ve onun yaşamını kendimize örnek alırız.
“Açıkça anlaşıldığı gibi biz canlılar sevgiye çok ihtiyaç duyarız. Sevilen biri olmak için kendimiz de sevmeli, böylece sevgiyi yaygınlaştırmalıyız. Biz sevdikçe daha çok sevilir, sevildiğimizi fark ettikçe daha çok severiz. kelebek İyi niyetli ve yardımsever bir arkadaşımla bir gün doğada gezerken, kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek gördük. Kelebek liflerin arasından sıyrılmaya çabalıyordu. Yardımsever arkadaşım hemen kelebeğin imdadına koştu. Dikkatlice kozanın liflerini sıyırdı, kozayı araladı ve kelebeğin fazla çabalamadan kozadan çıkmasını sağladı. Ancak kelebek kozadan kolaylıkla çıktıysa da, biraz çırpındı ve uçamadı. Yardımsever arkadaşımın göz ardı ettiği gerçek şuydu: Kanatlar ancak kozadan çıkma çabalarıyla güçlenir ve uçuşa hazırlanır. Kelebek kendini kurtarma çabalarıyla aslında kaslarını geliştirmekte, kendini ayakta tutacak, güçlü kılacak, uçmaya hazırlayacak hareketleri çabalarıyla öğrenmekteydi. Yardımsever arkadaşım işini kolaylaştıracak kelebeğin güçlenmesine engel olmuştu. Kelebek hiçbir zaman özgürlüğü tanımadı. Kelebek hiçbir zaman gerçekten uçamadı. Gerçek sevgi çocuğun her şeyini kolaylaştırmak mı, yoksa çabalarına saygı göstererek gelişmesine, hayata hazırlanmasına ve sürekli bize güveneceğine, kendine güvenmesine imkan sağlamak mı?
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Mustafa BAYRAM BEKTAŞ
Sevgi, dostluk ve kardeşlik
Sevmek ve sevilmek bütün canlıların sahip olduğu doğal bir ihtiyaçtır. Yaşamak için nasıl ekmeğe, suya havaya muhtaçsak, aynı şekilde sevmeye ve sevilmeye de ihtiyaç duyarız.
Sevgi, merhametli ve şefkatli olmanın göstergesidir. Arkadaşlarını seven biri, onlara karşı acımasız olamaz. Doğayı seven biri, kıyamadığı için onu kirletmez. Çiçekleri seven bir onu koparmaya içi elvermez. Çünkü kopardığı takdirde onların kısa sürede solup öleceklerini bilir. Çocukları seven biri, onların gönüllerini kırmak istemez. Merhamet ve şefkat yaygınlaştıkça insanlar yırtıcı duyguların etkisinden kurtulur.
Sevgi bazen kendisini saygı olarak gösterir. Babamızı sever, bu sebeple onun sözlerine değer verir, onu sayarız. Annemizi de aynı şekilde sever ve onun isteklerini yerine getiririz. Atamızı severiz ve onun yaşamını kendimize örnek alırız.
“Açıkça anlaşıldığı gibi biz canlılar sevgiye çok ihtiyaç duyarız. Sevilen biri olmak için kendimiz de sevmeli, böylece sevgiyi yaygınlaştırmalıyız. Biz sevdikçe daha çok sevilir, sevildiğimizi fark ettikçe daha çok severiz.
kelebek
İyi niyetli ve yardımsever bir arkadaşımla bir gün doğada gezerken, kozasından çıkmaya çabalayan bir kelebek gördük. Kelebek liflerin arasından sıyrılmaya çabalıyordu. Yardımsever arkadaşım hemen kelebeğin imdadına koştu. Dikkatlice kozanın liflerini sıyırdı, kozayı araladı ve kelebeğin fazla çabalamadan kozadan çıkmasını sağladı. Ancak kelebek kozadan kolaylıkla çıktıysa da, biraz çırpındı ve uçamadı.
Yardımsever arkadaşımın göz ardı ettiği gerçek şuydu: Kanatlar ancak kozadan çıkma çabalarıyla güçlenir ve uçuşa hazırlanır. Kelebek kendini kurtarma çabalarıyla aslında kaslarını geliştirmekte, kendini ayakta tutacak, güçlü kılacak, uçmaya hazırlayacak hareketleri çabalarıyla öğrenmekteydi. Yardımsever arkadaşım işini kolaylaştıracak kelebeğin güçlenmesine engel olmuştu. Kelebek hiçbir zaman özgürlüğü tanımadı. Kelebek hiçbir zaman gerçekten uçamadı.
Gerçek sevgi çocuğun her şeyini kolaylaştırmak mı, yoksa çabalarına saygı göstererek gelişmesine, hayata hazırlanmasına ve sürekli bize güveneceğine, kendine güvenmesine imkan sağlamak mı?