3 -  Orman Yangınları ile Mücadele       Yangın davranış modellerinde dünyadaki mevcut uygulamaların tamamı, yakıt nemi, meteorolojik faktörler ve kuraklık indisi değerleri arasındaki ilişkiye dayalı modellemelerdir. Tüm modeller topografya ve yakıtla ilgili değerleri, deneysel ya da istatistiksel yöntemlerle, meteorolojik faktörleri ise tahmin modeli verileri ve gözleme dayalı olarak kullanmaktadır. MEUS modeli yangın davranış modeli olmayıp, erken uyarı modeli olduğu için meteorolojik tahmin modelinin verilerini kullanmaktadır. Her grid noktasının maksimum sıcaklığı ve nispi nem değerleri alınmakta, bu değerler ayrı ayrı risk sınıflandırılmasına tabi tutulmaktadırlar.
      Diğer taraftan orman alanlarındaki baki analizine göre rüzgar yön ve hızının, fön etkisi sorgulaması ile risk sınıflandırılması yapılmaktadır. Bir sonraki işlemde ise iki ayrı risk sınıflandırılması birleştirilerek, nihai olarak risk derecesine göre 4 aşamada sınıflandırılmaktadır. Bu 4 aşama % olarak kaç ihtimal ile risk beklenmekte olduğunu renk skalası ile göstermektedir. (0.00-0.25 olasılık yeşil, 0.25-0.50 olasılık sarı, 0.50-0.75 olasılık turuncu, 0.75-100 olasılık kırmızı) Hazırlanan çıktı ilk olarak jpg formatında hazırlanmaktadır. Daha sonra tespit edilen risk potansiyeli, google earth üzerinde gösterilecek şekilde kml formatına konvert edilmektedir. Üç günlük erken uyarı tahmini yapıldığı için üç gün için ayrı ayrı bu çalışma tekrarlanmaktadır.
       Hazırlanan çıktılar, Meteoroloji Genel Müdürlüğünün intranet sitesinde yayınlanarak, hava tahmini yapan birimin dikkatine, operasyonel olarak ftp ile Orman Genel Müdürlüğünün yangın hareket merkezi çalışanlarının dikkatine gönderilmektedir. Orman Genel Müdürlüğünden gelen istek üzerine internet ortamında yayınlanmamaktadır. Yangın hareket merkezinde karar vericiler, risk potansiyeline göre lojistik önlemler almaktadır. Orman yangınları ile mücadelenin zorluğu, ekonomik maliyeti ve yangınların sınır tanımamasının getirdiği güçlüklerden dolayı, yangın çıkmadan önce alınacak önlemler ile maksimum faydanın sağlanacağı düşünülmektedir.
 
 4 -  Kuvvetli Rüzgar ve Fırtına     Fırtına rüzgarın kuvvetli şekilde esmesidir. Fırtınalar, şiddetli rüzgârları, genellikle yağmur, sulu kar, kar ya da dolu hadiselerini de beraberinde getirir. Çoğu zaman fırtınaya şimşek ve gök gürültüsü eşlik eder. Bulunduğumuz enlemlerde kuzeye doğru ilerleyen sıcak ve nemli havanın güneye doğru inen soğuk ve kuru havayla karşılaşması ve meydana gelen yüksek sıcaklık farkı kuvvetli rüzgar ve fırtınaların gözlenmesine yol açar.
    Fırtına ve Kuvvetli rüzgarlara bağlı olarak yılda ortalama 35 afet yaşanmakta olup, özellikle kuzey Ege bölgesi ile batı ve orta Akdeniz’de gözlenmektedir. Bu dağılımda cephe sistemlerinin etkisi önemli rol oynamaktadır.
   1940-2010 yılları arasındaki dönemde meteorolojik karakterli doğal afetler içerisinde fırtına ve kuvvetli rüzgarlara bağlı afetlerin gözlenme ora-nı %33’e çıkmıştır.
    Türkiye'de bildirilen ekstrem olay sayılarının yıllara göre değişimlerine bakıldığında son yıllardaki artış dikkati çekmektedir. 1940 yılından bu taraf en fazla ekstrem olay bildirimi 2010 yılında gerçekleşmiştir. (555 olay). 2010 yılında neredeyse tüm ekstrem olayların yarısını (%46) fırtınalar oluşturmuştur. Seller %29 ile ikinci sırada yer almaktadır ve onu %14 ile dolu takip etmektedir.
    Yapılan bilimsel çalışmalar ve iklim model öngörüleri; gelecekte küresel iklim değişikliğine bağlı olarak ekstrem hava olayları (şiddetli fırtınalar, kuvvetli yağışlar ve hortum) gibi meteorolojik, bu olayların sebebiyet verdiği taşkınlar ve seller gibi hidro-lojik, uzun süreli kuraklık olayları ve çölleşme süreçleri gibi klimatolojik kökenli doğal afetlerin şiddetinde, sıklığında ve etkinlik alanında önemli artışların olabileceğini göstermektedir.