Bir ağacın dalları gibi olmak, bir kökten çoğalan milleti tarif eder. Kavak ile çınarı örnek alacak olursak toplum nezdindeki kriterler apaçık anlamış olacağız. Kavak yalnız başına büyüyen uzayan bir ağaç gölgesi olmayan, gölgesinde bir canlıya nefes vermeyen yalnız başına bir ağaçtır. Aynı zamanda dalları gür ve çok olmayan bir ağaçtır kavak. Ama çınarı bu şekilde değerlendirmemeliyiz. Çınar dallarının damlasının düştüğü yere kadar kökünün de gidebileceğini bilim insanlarımız söyler. Dibinde, etrafında binlerce canlıya gölgesinden şifa veren ve dinlendiren bir özelliği vardır.  Çünkü toplumsal bir milletin işaretini bir çınarda görebilirsin. Tabii bu bakmaya bağlıdır. Bir ağacın bir dalı kurudu mu o ağaçta bir hüzün, gözyaşları görmek mümkün. Bir toplumda komşularımızın, sevdiğiniz bir komşunun ufak bir rahatsızlığı sevdikleri tarafından üzüntüyle karşılanır tıpkı ağaç gibi. Bir ağacın dallarıyız, derken dilimizdeki hikaye insanlığın kökü anası babası belli olan belli olmakta olduğu için söylemeye çalıştım. İnsanların annesi, babası bellidir. Babamız Adem, annemiz Havva. Daha evveli, toprak. Bu değerler üstünde bütün dünyadaki insanlık çoğalmıştır. Yapacağımız bütün işlerde değerlerin üstüne çıkmadan insanlık çerçevelerini, bu çerçeve içerisinde çizebileceğimiz gönül sayfalarımıza eklemeliyiz. Bir ağacın dalını çıkıp bir testereyle kestiğiniz vakit, bütün ağacın dalları arasındaki boşluğu göreceksiniz. Çünkü o yaprakların kökü kesilince hemen solmaya başladığını göreceksin. Bir insana verdiğiniz değer, yaptığınız yanlışlar da tıpkı o ağacın dalı gibi o insanlığı soldurulmuş o değerlere uzatmıştır. O yüzden bir ağacın dalları olmak bir iyiliğin işareti olmanın habercisi olacaktır. Aynı yolda olmanın yoldaşıdır. Günün şartlarına sen menfaatler uğruna ne değerleri ne de yoldaşlığı unutur yalnız başına yaşamayı tercih edersen kavak ağacı gibi gölgen olmaz. Kadere bahane bulma. Çınar ağacının dalları gibi birbirimizi kucaklamış olsaydık bugün daha güçlü bir Türkiye olurduk. Amaç herkesi bir kefeye koymak değil, dallar gibi bir gök olmak. Çünkü sırt sırta geldiğimiz anlar gibi birbirimize destek olduğumuz bir coğrafya düşünürseniz, bir dağdaki çeşit çeşit bitkilerin aynı dağdan beslendiğini unutmamış oluruz. İnsanların altyapısında da aynı dağdan beslenen ağaçlar gibi insanların temelindeki pınarlarda aynı özelliklere sahiptir. O yüzden bir ağacın dalları olmak, o ağaca zarar vermeden hayatımızı sürdürmek, hepimizin vazifesi ve görevlidir.