What a time to be alive! yani “yaşamak için harika bir zaman!”, dönem dönem tekrar edilen, son zamanlarda da sosyal medyada oldukça sık kullanılan bir kalıp.

Şimdide yaşamak, ilginç şekilde aslında oldukça sınırlayıcı bir deneyimdir. Hepimiz her anımızda, bazen öyle hissetmesekte şimdide, şu anda var olmaktayız ve ne kadar uğraşsak, tahmin yürütsekte geleceğin ne getireceğini bilmemiz mümkün değil.

Teknolojik açıdan bakıldığında yaşadığımız çağ dünya üzerinde yaşanmış olan en gelişmiş, kompleks ve en nüfuzlu halde. Teknoloji bir terim olarak taştan yapılmış aletlerden uzay mekiklerine kadar her şeyi kapsasada, günümüz dünyasının sosyal dinamiklerinden, günlük rutinlerimize, yaşadığımız mekanlar ve dünyada şuan işleyen tüm düzenler, neredeyse hepsi bu son iki yüzyıllarda ortaya çıktı ve günümüzde aldığı haline dönüştü.

Bunun elbette iyi ve kötü yanları ortaya çıktı. Yaşadığımız dönem kişisel özgürlüklerimizin ironik biçimde hem en geniş hemde en kısıtlı olduğu halinde.

Günümüzü şekillendirilen son iki yüzyılın bile önemli bir kısmında krallar dönemi hala devam etmekteydi. Fransız İhtilali yaşandığında elbette büyük bir olaydı ancak süregelen kral ve soylu düzeni bu olayın sonrasında hemen yıkılmadı. Avrupa’da kilise, halktan insanlara düşünce özgürlüğünü sevecenlikle vermedi ve krallar ellerindeki politik gücu isteyerek devretmedi. Sanayi devriminin başlarında ücretli köleler olarak çalışan insanlar dinlenme ve adil ücret hakkını büyük patronlardan rica etmedi. Kadınlar babalarından yada kocalarından bağımsız birer birey olmak için yaşadığımız toplumlarda hala mücadele etmek zorundalar.

Genel yaşam kalitesi olaraksa, üzerimizdeki kıyafetlerden yaşadığımız evlere ve yediğimiz yiyeceklere, hiç olmadığımız kadar konforlu ve güvenli bir yaşam sürmekteyiz. Ancak her rahatlık ve güvenlik unsuru içinde ödediğimiz bazı bedeller var.

Toplumlar olarak, hepimiz hiç olmadığımız kadar gözetim ve gizli kontrollerde altındayız. İstesekte istemesekte bilgilerimiz ya bağlı olduğumuz devlette yada kullandığımız uygulamalar tarafından toplanılıyor ve kaydediliyor. Neredeyse her distopik dünyanın uyarısı olan kameralar her zaman izliyor, hiç olmadığı kadar gerçek halini aldı.

Kameralar her yerde, ancak bu her zaman kötüye kullanıldıkları anlamına da gelmemekte. Dikkat dağıtıcı ve oyalayıcı olduğu argümanının elbette haklı ve inkar edilemez yanları var. Ancak görsel ve işitsel sanat ve beceriler modern zamanda inanılmaz bir değişim geçirdi ve günümüz dünyasının en canlı, net ve yakından ilişkili aynalarından biri haline geldi.

20. yüzyılın belki de en tanımlayıcı teknolojilerinden biri olan film ve kamera, hem hayatlarımızı hemde hayallerimizi o zamana kadar hiç olmadığı kadar hızlı, gerçekçi ve çeşitli şekilde kayıt altına aldı.

Farklı ülke ve kıtalara giden filmler, kitaplar, plaklar, diskler ve kablolarla akan yayınlar, insanlar hiç olmadıkları kadar yakın bir ilişki halindeydiler.

Bunun sadece sanatsal yönüne bakıldığında, özellikle günümüzde sanat yapmak ve ilgilenmek olabileceği en halka yayılmış ve ulaşılabilir durumda. Korsan kullanım, çoğu zaman uzun vadede sanatçıların zararına olan bir durum olmakla birlikte, bir sürü sanatçının bir araya gelen emeklerinden ortaya çıkan eserler, artık arşivlenen ve internet üzerinden bu arşivlerin yayılmasının oldukça kolay olmasıyla varlık açısından daha güvende. Kayıp medya, artık biraz daha baş edilebilir durumda.

Artık çoğumuzun elinde olan telefon vb. teknolojik aletler bir yanında bir kameraya da sahip. Bir dönem sadece bir endüstri içinde çekilebilen her türden film artık evlerde, bahçelerde bile çekilebilmekte. Bir dönemde değerli olan kâğıt ve kalem, artık fazlalıkla mevcut ve fiyatları kalitesine göre değişsede, sanat en has şeklinde içinden geleni dışarıdan üretmek olduğundan, bir fotokopi kağıdı ve kurşun kalem fikirlerin aktarılması için yeterli. Materyallerin yaygınlaşması ile asıl belirleyici artık hayal gücü haline geldi.

Sosyal ve politik açıdan dünyamız sürekli bir değişim halinde ve özellikle son dönemde hem ülkemiz içinde hemde uluslararası olarak inanılmaz hızlı gelişmekte. Bir yandan gerici, Trump ve takipçileri gibi yozlaşmış politikalar yükselmekte iken, New York tarihinde ilk defa Müslüman, ve politikası oldukça solcu ve halkçı bir belediye başkanı seçti. Politik açıdan bir yandan karamsarlık yükselsede bir yandan umut ve pes etmeme azmi yine kendini göstermekte.

Yaşadığımız dönem bazı yönleriyle hiç olmadığı kadar iyi, bazende hiç olmadığı kadar kötü. Ama değişmez şekilde kesin olarakta hiç olmadığı kadar ilginç bir zaman.