‘SOĞUK HER YERDE SOĞUK’

Omzunda ve kucağında taşıdığı giyim eşyalarını pazarlarda satmaya çalışan Mustafa Uslu’nun değişmeyen müşterileri köylüler… Kastamonu Tosya’dan yola çıkan Uslu, mallarını satmak için ilçe pazarlarını ve köy meydanlarını tercih ediyor.

Bel bölgesini sıcak tutan uzun keten korseler, kuşaklar, diz ağrısı, siyatik ve romatizmadan muzdarip olanlara yün dizlikler Uslu’nun tezgâhında bulunan belli başlı ürünler. El örgüsü yün çoraplara 4 milyon, makinede örülmüş olanlara ise 1,5 milyon fi yat biçiyor. Yün pijamaları 5 milyon, hakiki yünden örüldüğünü vurguladığı banyo keselerini 3 milyona satıyormuş…

Önce el örgüsü ürünlerle makine işi olanlar arasındaki fi yat farkının nedenini soruyoruz Uslu’ya. Kendisi bir çift yün çorabı iki eliyle gerdirerek şöyle yanıtlıyor:
“Dikkatli bakarsanız, ipliklerin arasındaki boşlukları rahatlıkla görebilirsin; bu çoraplar makine örgüsü… 2 ay bilemedin 3 ay sonra açıklıklar genişler ve çorapta parçalanmalar başlar. Bunlar da el örgüsü yün çoraplar…
Ne kadar gerdirsen de iplikler arasındaki açıklıklar genişlemiyor. Bu çorapları en az 2 yıl kullanırsın.”
Çoğunlukla sert kış şartlarında yaşayanların tercih ettikleri, bizlerinse pek alışkın olmadığımız ürünler bunlar. Ancak 8 yıldır bu işi yapan Mustafa Uslu, bizimle aynı fi kirde değil:
“Bizim müşterilerimiz köylüler… Şehirlerde yaşayanların bu yün ürünlerine ilgisiz kalmasının temel nedeni, bunları hiç kullanmamış olmaları. Yoksa, soğuk her yerde soğuk!..” (8 Ocak 2003)